Peyzajda 4.Boyut, ülkemizde bilinmeyen veya yeteri kadar tanınmayan bitkiler hakkında, profesyonel ve amatörlere bilgi verilmesi amacı ile hazırlanan bir programdır. Her ay yeni bir bitki tanıtımı yapılmakta, Palmiye Merkezi deneyimleri de aktarılmaktadır.

Palmiye Merkezinin bir hizmeti olan, bu programın sizin veya bir arkadaşınızın e-posta adresine gönderilmesini arzu ediyorsanız, lütfen abone olunuz (abone olmak tamamen ücretsizdir, adresinize herhangi bir reklâm gönderilmeyecektir).

PEYZAJDA 4.BOYUT'a  abone olmak istiyorum>>>>>>>           Arkadaşımı öneriyorum>>>>>>

CERETONİA SİLİQUA - KEÇİBOYNUZU AĞACI

Fabaceae (Baklagiler) 670 dolayında cins ve 20.000 dolayında türü içeren, ağaç, çalı sarmaşık ve otsu bitkileri içeren bir ailedir. Ailenin ortak özelliği, birleşik yaprakları ve çok taneli meyveleridir. Ceretonia, Fabaceae (Baklagiler) ailesine ait her dem yeşil iki türü içerir, bunlardan biri Ceretonia siliqua’dır.

Keçi Boynuzu Ağacının anavatanı, Türkiye, Suriye ve Lübnan’dır, bugün Yunanistan, İtalya, İspanya, Portekiz ve Akdeniz kıyısı olan kuzey Afrika ülkelerinde ve Akdeniz iklim özelliğine sahip dünyanın diğer ülkelerinde üretimi yapılmaktadır. Bu ülkelerde ağaç şekerden zengin meyveleri ve zamk içeren tohumları nedeni ile üretilmektedir. Cins adı Ceretonia, Yunanca “keretonia” boynuz kelimesinden gelmektedir. Latince “siliqua”, ince uzun meyve kapsülü demektir. İngilizce “Saint John's Bread” adı, St. John’un çölde kaldığı 40 gün boyunca bu ağacın meyvelerini yiyerek yaşamda kalmış olması nedeni ile verilmiştir.

Keçiboynuzu Ağacı trioecious bir bitkidir; ağaçlar erkek, dişi veya hermafrodit olabilir. Tek cinsel olan ağaçların meyve oluşturabilmesi için yakınında diğer seksten bir ağacın olması gerekir. Hermafrodit olan ağaçlar ise tek başına meyve yaparlar. Uzun ömürlü bir ağaçtır, 6 yaşında meyve vermeye başlar, 80-100 yıl verimliliğini kaybetmez, 100 yıldan fazla yaşadığı bildirilmiştir.

Ceretonia siliqua 10 m, ender olarak 15 metreye kadar boylanabilen yarım küre şeklinde taç oluşturan bir ağaçtır. Gövdesi kalın, dalları serttir. Yaprak sapları kırmızı renktedir. Pinnat yaprakları, 10-20 cm uzunlukta olup karşılıklı çıkan, oval veya eliptik şekilli, 4-10 çift parlak, koyu yeşil renkli yaprakçıktan oluşmaktadır. Yapraklar etlidir ve tannin bakımından zengindir. Ağustos-Ekim ayları arasında çiçeklenir. Dal, bazen de gövdeden çıkan ilginç çiçekleri, ince uzun bir sap üzerinde sıralanmış 6-12 mm uzunluğunda çok sayıda yeşil, kırmızı çiçeğin birleşmesi ile oluşmuştur. Çiçekler sinek ve eşek arıları tarafından döllenir. Fasulye benzeri, düz veya kıvrık şekilli meyveleri 10-30 cm uzunluğunda ve 1,5-3 cm genişliğindedir. İnce uzun meyvelerin üzerleri kıvrımlı, renkleri önce yeşil, olgunlaşınca parlak kahverengidir. Her bir meyve, yumuşak, tatlı bir jel içinde, 5-18 adet sert tohum içerir. Ağacının kök yapısı çok gelişmiştir, ana ve yan kökler bir ağ oluşturur ve 30-40 m toprak derinliğine inebilirler. Bu nedenle kuraklık zamanında bile derinde su bularak gereksinimi karşılamaktadır.

Ceretonia siliqua Toprak bakımından seçici değildir, hafif asitten alkaliye kadar değişik topraklarda yetişebilir. Kuraklığa, rüzgâra ve deniz tuzluğuna dayanıklıdır. Bitki en iyi bol güneşli, sıcak ve kurak ortamda gelişim gösterir, gölge ortamda gelişemez.  -8°C soğuğa rahatlıkla dayanır. Üretim tohumladır, daha iyi ürün almak için, bol ürün veren bireylerden alınan gözler ile aşı uygulanır.

Keçiboynuzu çok faydalı bir ağaçtır. Meyvenin özü sakarinden zengindir; pekmez yapımında, pişirilip, toz haline getirildikten sonra kek ve içecekte kakao yerine, fermente edilerek alkol yapımında, sulandırılarak şurup yapımında kullanılmaktadır. Keçiboynuzu unu, gluten içermediğinden çöliak hastaları tarafından da rahatlıkla kullanılmaktadır. Geçmişte kıtlık yıllarında, susuzluğa karşın bitkinin meyvelerinin olgunlaşmaya devam etmesi nedeni ile hayat kurtarıcı gıda olarak kullanılmıştır. Tohumlardan çıkarılan galactomannan, gıda endüstrisinde katılaştırıcı ve gıda ömrünü arttırıcı madde olarak kullanılmaktadır. Galactomanın, ağırlığının 50-100 kat sıvı tutması nedeni ile harika bir doğal katılaştırıcı ve koruyucudur.

Eski devirlerde, Keçiboynuzu Ağacı çekirdeklerinin ağırlığının eşit olduğu düşünülmüş ve her birinin ağırlığı karat olarak belirlenmiştir. Karat uzun yıllar, altın ve elmas gibi kıymetli taşların ölçümü için kullanılmıştır. Batı Akdeniz ülkelerinde kullanılan karat kelimesi, Arapça “girat”dan gelmektedir. Bugün karat, 200 mg olarak kabul edilerek standartlaştırılmıştır.

Peyzajda Kullanımı: Keçiboynuzu Ağacı Parlak yeşil yaprakları ve güzel tacı nedeni ile doğal ve kurakçıl Akdeniz bahçelerinde tercih edilen bir ağaçtır. Sulamaya ve fazla bakıma gereksinim göstermez, meyvesinden de yararlanılmaktadır. Meyve bahçeleri çevresinde, rüzgâr perdesi oluşturmak için kullanılmaktadır. Sıra halinde dikildiğinde, ses bariyeri yapma işlevini de görür. Ayrıca erozyon önlenmesi veya çölleşme tehlikesi olan yörelerde tercih edilen bir ağaçtır.

 CRASSULA “BUDA MABEDİ”

Crassula “Buda Mabedi”, Crassulaceae (Damkoruğugiller) ailesine ait bir bitkidir. Bu sukkulent (etli yapraklı bitkiler) aile Asya, Avustralya, çoğunluğu Güney Afrika ve Mozambik’ten olmak üzere 200 kadar türü içermektedir.

Crassula “Buda Mabedi” doğada bulunan bir tür değildir. Amerikalı bitki yetiştirici Myron W. Kimnach tarafından 1959 yılında üretilen bir hibrittir. Crassula pyramidalis ve Crassula perfoliata var. minor (eski adı Crassula falcata) arasında çaprazlama yolu ile elde edilmiştir. Her dem yeşil, değişik, ilginç görünümlü bu bitki, yaprak şekil ve dizilişinin Buda Mabedi veya Pagoda’ya benzemesi nedeni ile “Buda Mabedi” bitkisi olarak adlandırılmıştır. Küçük bir bitkidir, yanlarından dallanma göstererek 15 cm’ye kadar boylanabilir. Kalp şeklinde, düzgün düzeyli, gri-gümüş veya gri-yeşil renkli yapraklarının üzerinde pudra benzeri bir toz vardır, ellemekle veya yıkamakla bu toz kaybolur. Yapraklar çok sıktır, kenarları yukarı kalkarak adeta 4 köşeli bir sütun oluştururlar. Bu hibrit bitkinin gövdeleri bazen 5 veya 6 altı kenarlı olabilir. Pembe veya beyaz çiçekleri yuvarlak demetler halinde özellikle ilkbahar ve yazın açarlar.

Crassula “Buda Mabedi” güneş veya yarı gölge ortamı tercih eder, ancak aşırı sıcaklarda yaprakları güneşten yanabilir. Bitki toprak pH sı için seçici değildir, bununla birlikte geçirgen bir toprağı tercih ederler. Fazla sulama veya tabanda su birikmesi bitkiyi bozmaktadır, özellikle kış aylarında sulama en aza indirilmelidir. Bitki en iyi gelişmeyi sıcak iklim bölgelerinde gösterir, fazla ıslak olmayan ortamda -4°C soğuğa dayanabilmektedir. Nemli ortamda krassulalar kışın iç mekâna konulmalıdır.

Crassula “Buda Mabedi” nin üretimi, yaprak veya gövde çelikleri ile yapılır, tohum veya yandan verdiği kardeşlerin ayrılması ile de üretilebilmektedir. Ağızdan alındığı takdirde zehirlidir. Yaşlı bitkiler, gövdeleri eğilerek güzel olmayan bir görüntü sergileyebilir, bu gövdeler aşağı seviyeden kesilmelidir. Krassulalar genel olarak unlu bite hassas bitkilerdir, infestasyon halinde yaprakların mekanik temizliği veya böcek öldürücü ilaç kullanılması gerekir. Saksı içinde yetiştirilen bitkinin, aşırı su kaybetmesi durumunda, kök yapısı zayıf olduğundan, pörsüyen ve bükülen gövdesini ayakta tutmak için gövde etrafına küçük çakıl taşları konulması uygundur.

Peyzajda Kullanımı: Crassula “Buda Mabedi”, sanatsal görünümü olan bir sukkulent bitkidir. Kuraklığa oldukça dayanıklı olduğundan, uygun iklimlerde kaya ve kaktüs bahçelerinde kullanılır. Fazla güneş gören ortamda bitki yapraklarının rengi kırmızıya dönebilir, ancak bu ciddi bir sorun yaratmaz. Bitki genelde saksılarda iç mekân bitkisi olarak yetiştirilmektedir.

TECOMA CAPENSiS - TECOMARiA CAPENSiS - TEKOMARYA

Tecoma capensis, Bignoniaceae (Katalpagiller) ailesi, Tecoma cinsine ait bir türdür. Bitki daha önce Tecomaria capensis olarak adlandırılmıştı. Tecomaria cinsinin, Amerika kıtasına ait Tecoma cinsi ile aynı morfolojik görünüm gösterdiği gerekçesi ile botanikçiler, bu cinsi Tecoma sınıfına dahil etmiştir. Son moleküler çalışmalar, Tecomaria cinsinin Tecoma dan çok Podronea cinsi ile akraba olabileceğini göstermiştir. Tecoma adı Meksika’da bulunan yerel adı “tecomaxochitl” olan, bu cinse ait bir türden gelmektedir. Capensis ise bitkinin doğal olarak bulunduğu Güney Afrika Cumhuriyeti’nin Cape eyaletinden gelmektedir.

Tekomarya, doğal olarak, Güney Afrika (Kuzey Bölgesi, Mpumalanga, Swaziland, KwaZulu-Natal, Cape sahili) ve Mozambik’te bulunmaktadır. Genel olarak açık otlak alanlarda ve orman kenarlarında bulunur.  Bugün Avrupa, Hindistan, Avustralya, Florida, Pasifik ve Hint Okyanusu adalarında kültürü yapılmaktadır.

Tecoma capensis, Her dem yeşil, çok gövdeli, hızlı büyüyen bir çalıdır, Boyu ve eni 2-3 m yi bulur. Bitkinin dalları sarkıcı ve düzensiz bir büyüme gösterir, büyüdükleri zaman, yanlarında bulunan bitkilere, duvara ve yapılara dayanırlar. Bitkinin yeşil veya koyu yeşil renkteki pinnat yaprakları, dallardan karşılıklı olarak çıkarlar ve 15 cm uzunluğa erişebilirler. Yapraklar 5-9 adet, kenarları tırtıllı, oblong şekilde yaprakçıklardan oluşmaktadır. Soğuk hava şartlarında, bitki kışın yapraklarını kaybedebilir. Tekomarya’nın 5 cm uzunluğunda boru şeklindeki gösterişli çiçekleri, kırmızı, sarı, turuncu veya somon renkli olabilir. Bitki tüm boyunca çiçek açar, ancak en fazla çiçeklenme, sonbahardan ilkbahara kadar olan sürede olmaktadır. Boru şeklindeki çiçekler genellikle arı kuşları tarafından döllenmektedir.  

Tecoma capensis, Yarı gölge veya güneşli ortamda çiçek açar, toprak bakımından seçici değildir, rüzgâra, deniz suyu spreyine ve sıcağa dayanıklıdır ancak soğuğa hassastır. En fazla -5 °C soğuğa dayanabilir. Düzgün bitki formu, yeni sürgün ve çiçeklenmenin olması için kış sonu budama ve gübrelenme yapılmalıdır. Dağınık şekilde dallanan bitkiye gerektiğinde sert bir budama uygulanabilir, bitki yeniden sürer. Üretim tohum, ilkbahar ve yazın yapılan çelikler veya köklenmiş kardeşlerin ayrılması ile yapılır.

Bugün bitkinin birçok değişik renkli varyetesi üretilmiştir: Tecoma capensis ‘apricot’ kayısı renkli çiçekli. Tecoma capensis ‘coccinea’ Domates kırmızısı renkli çiçekli. Tecoma capensis ‘Lutea’ sarı çiçekli ve diğerlerine göre bodur varyete. Tecoma capensis ‘orange’ koyu turuncu çiçekli. Tecoma capensis ‘Rocky Horror’ parlak kırmızı çiçekli. Tecoma capensis ‘Salmon’ somon rengi çiçeklidir.

Peyzajda Kullanımı: Tekomarya bahçe süs bitkisi olarak çit yapımında ve dekoratif uygulamalarda kullanılmaktadır. Soliter, perdeleme amaçlı veya budanarak, şekilli çit yapımında kullanılır. Kuraklığa oldukça dayanıklı olduğu için, kurakçıl peyzaj çalışmalarında seçilebilecek bir bitkidir. Geniş alanlarda, yer örtücü, espaliyer veya geniş şekilli çit yapımında kullanılır. Özellikle soğuk iklim bölgelerinde saksı içinde yetiştirilebilir. Kuş ve kelebeklerin görülmesinin istenildiği bahçelerde kullanılmaktadır.

Tecoma capensis’in gövde kabukları, bulunduğu yörelerde, geleneksel tıpta, ağrı giderici, uykusuzluğa karşı, bronşitte, ateş düşürücü, mide ağrısı, ishal ve dizanteride kullanılmaktadır. Yaprakları da mide ağrısı ve ishalde kullanılmaktadır.

TAXODİUM DİSTİCHUM – BATAKLIK SERVİSİ

Taxodium distichum, İbreli, yaprak döken, büyük, bir ağaçtır. En önemli özelliği köklerinden yukarı (su veya toprak üzerine) verdiği pnömatafor adı verilen çıkıntılardır, bunlar ile diğer ağaçlardan kolaylıkla ayırt edilir. Ağaç Cupressaceae (Servigiller) ailesine aittir. Doğal olarak ABD’nin güney doğusunda, Mississippi vadisi yataklarından Meksika Körfezine uzanan sahil kuşağında bulunmaktadır. Louisiana Eyaletinin, resmi sembol ağacıdır. Ağaç 17. Yüzyılda Avrupa’ya getirilip peyzajda kullanılmaya başlanmıştır.

Bataklık Servisi Yavaş büyüyen, uzun ömürlü, yaprak döken ibreli, büyük boylara erişebilen bir ağaçtır, sonbaharda yapraklarını döktüğünden İngilizce’de “Çıplak Servi” adıyla bilinmektedir. Ağaç 30-40 metre boy ve 1-2 metre gövde çapına ulaşmaktadır. Bugün Virjinya’da bulunan 45 metre boydaki ağaç, yaşayan en uzun bireydir. Bilinen en yaşlı ağaç ise 2625 yaşında, Kuzey Karolayna’da, Kara Nehir kenarında bulunan bireydir. Florida’da bulunan, 3500 yaşında, 50 metre boyundaki rekor ağaç ise 1925 kasırgasında 12 metre uç kısmını kaybetmiş ve 2012 yılında serseriler tarafından yakılmıştı. Bu ağacın çevresi 14 metre ve çapı 5,3 metre ölçülmüştü.

Taxodium distichum’un 12-20 mm uzunluğunda, yeşil, yumuşak, tüysü, iğne şeklindeki yaprakları, dalların iki tarafından simetrik olarak çıkarlar. Sonbaharda yapraklar, sarı, bakır ve kırmızı renge dönerler. Yaprak döken bir bitki olduğundan, kışın tüm yapraklarını kaybeder, baharda yeniden yapraklanır. Gövde gri kahverengi veya kırmızı kahverengidir, özellikle toprak üstü kısımda, yukarı doğru sütun şeklinde uzanan dikey girinti ve çıkıntılar dikkati çeker. Genç ağaçların tacı piramidal bir görünüm gösterir, yaşla ağaç çatısı silindirik bir görünüm alır. Erişkin ağaçların çevresinde, toprak veya suyun üzerine uzanan termik yuvasını andıran kök çıkıntıları vardır. Botanik terimi olarak bunlara pnömatafor “hava taşıyıcı” denilmektedir. Pnömatoforlar, ağacın yatay olarak uzanan köklerinden, su veya toprak üzerine çıkarlar, bunların görevi su altındaki köklere hava göndermek ve ağacın bulunduğu ortama sıkıca bağlanmasını sağlamaktır. Pnömatoforlar, 10 yaş üzeri erişkin ağaçların çevrelerinde oluşur ve ağaç köklerinin uzandığı çok uzak mesafelerde bile ortaya çıkabilirler.

Bataklık Servisi erselik (monoecious) bir bitkidir, erkek ve dişi kozalaklar aynı ağaç üzerinde bulunurlar. Sonbahar sonunda dalcıkların kenarlarında, erkek ve dişi organcıklar tomurcuklanır, kış başında döllenme oluşur. Döllenmeden sonra nisan ayında kozalaklar gelişmeye başlar ve 12 aylık olgunlaşmadan sonra tohumlar ekim ayı sonunda olgunlaşır. Erkek kozalaklar 10-13 uzunluğunda salkım halinde bulunur. 2-3,5 cm çapında, yuvarlak yapıdaki dişi kozalaklar gençken yeşil renkte, rezinli, yaşlanınca sert ve kahverengidir. Her dişi kozalak dışı, spiral dizilim gösteren 20-30 adet pulsu oluşum ile kaplıdır, bu yapı içinde 4 köşeli bölmelerde 1-3 adet tohum bulunur. Her kozalak, toplam olarak 5-10 mm çapında 20-40 tohum içerir.

Taxodium distichum dayanıklı bir ağaçtır, güneş veya yarı gölge alanları tercih eder. Asit, nötr veya alkali ortama uyum sağlar, tuzlu su spreyine ve hava kirliliğine dayanıklıdır. Toprak olarak da bataklıktan, kurak ortama kadar değişik yerlerde yetişebilmektedir. Kuzey doğu ABD’de dikilen ağaçların -33° C soğuğa kadar dayandıkları bildirilmiştir.

Bugün birçok varyete üretilmiştir, bazıları: Skyward: Bodur bir varyetedir, erişkin ağaçlar 8-10 metre boy ve 1,5-3 metre eni geçmezler. Silindirik büyüme gösteren bu varyete, küçük bahçeler için uygundur. “Pendens” Piramidal formda bir varyetedir, dalları yanlara doğru sarkıcıdır. “Mickelson” Piramidal veya silindirik formda, 15-25 metreye yükselen, tacı yoğun yapraklı bir varyetedir, 3-7 metre genişliğinde dallanma gösterir. “Monarch of Illinois” tek ana büyüme ucu olmayan, yanlara gelişen bir varyetedir, diğer ağaçların aksine pnömatofor uzantıları yoktur.

Peyzajda Kullanımı: Bataklık Servisi eğrelti benzeri, yumuşak, yeşil yaprakları, güzel gövde rengi, sonbaharda değişen yaprak rengi ve tohumları ile her mevsim ilgi odağı olan büyük ve alımlı bir ağaçtır. Bataklık ve su basan alanlara kolaylıkla uyum sağlaması nedeni ile, bu tip yerler için iyi bir seçimdir. Genelde taban suyunun yüksek olduğu Hollanda’da cadde ve park ağaçlandırmasında sıklıkla kullanılmaktadır. Ağaç çevresinden, su veya toprak üzerine çıkan ilgi çekici görünüşlü pnömatoforları nedeni ile de süs ağacı olarak kullanılmaktadır. Etrafa yaydığı sağlam kökleri ile sellerin yıkımını azaltmada ve erozyonu önlemede rolü vardır. Doğal olarak bulunduğu sulak alanlarda ekolojide büyük rol oynamaktadır. Birçok bitki ve hayvan için gıda ve konaklama alanı temin etmektedir. Su ve kara kurbağaları, salamenderler ağaçların bulunduğu ortamı üreme yeri olarak kullanmaktadır. Su kuşları için de konaklama yeridir.

Taxodium distichum yetişkin ağaçları, sert, çürümeye dayanıklı gövdeleri nedeni ile bahçe direği yapımı, kapı, pencere yapımı, bahçe mobilyaları yapımı, tekne yapımı ve parke yapımı gibi birçok alanda kullanılmaktadır.

FARFUGİUM JAPONİCUM – LEOPAR BİTKİSİ

Farfugium japonicum, Asteraceae (Papatyagiller) ailesinden, çok yıllık, rizomlu (kök gövdeli), kardeşlenme gösteren bir bitkidir. Daha önce, Ligularia tussilaginea ve Ligularia kaempferi olarak adandırılmıştır. Bazı kültürlerin, yapraklarının beyaz veya sarı alacalı lekeler içermesi nedeni ile Leopar bitkisi olarak da bilinmektedir. Geniş yapraklarından benzetme ile İngiliz’cede “Traktör Koltuğu Bitkisi” olarak da adlandırılmıştır.

Leopar Bitkisi doğal olarak Japonya (Ana ada, Honshu civarındaki Kyushu, Shikok ve Ryukyu) uzak doğu Asya (Çin, Kore, Tayvan) nın nemli otlakları, dere kenarları ve sahil bölgelerinde bulunmaktadır.

Farfugium japonicum’un en göze çarpıcı özeliği, uzun bir sapla yukarı uzanan, sert, parlak, yuvarlak veya böbrek şeklinde olan, koyu yeşil renkli, çok büyük yapraklarıdır. 30 cm çapındaki yapraklar, saplarıyla birlikte 60 cm yüksekliğe erişir ve büyük bir bitki görüntüsü yaratırlar. Kışları hava sıcaklığının -6°C. altına düşmediği yörelerde, bitki her dem yeşildir, daha düşük ısı derecelerinde, yapraklar tümüyle donarlar. Yaz sonu veya sonbaharda, bitkiden 70-80 cm yüksekliğe uzanan bir sap üzerinde, her biri 2-5 cm çapında olan papatya benzeri sarı çiçekler, grup halinde açarlar.

Leopar Bitkisi, toprak bakımından seçici olmamakla birlikte, devamlı nemli olan organik maddeden zengin ortamı tercih eder. Güneş veya yarı gölge ortamda yetişebilirler, ancak toprakta yeteri kadar su bulamazsa yaprakları çabucak buruşur. Fazla güneşte de özelikle yeteri kadar sulanmadığı zaman, yaprak yanıkları oluşur. Üretimi genellikle ilkbaharda kardeşlerin ayrılması ile yapılır, tohumla ile üretim de mümkündür. Sümüklü böcek ve salyangozlar bitkinin yapraklarına zarar verirler.

Bugün süs bitkisi pazarlarında birçok kültürü bulunmaktadır Bunlardan bazıları:

Farfugium japonicum var. giganteum, yaprakları 45 cm çapa ulaşan dev varyete.

“Aureomaculatum”, Yeşil yapraklar üzerinde sarı lekeleri olan (leopar adı buradan gelmektedir) varyete.

“Argentea variegata”, Yeşil yapraklar üzerinde krem rengi alacalı yapraklı varyete.                                                                     

“Kinkan” Yeşil yaprakların çevresi sarı renkte olan varyete.

“Crispatum” Kıvırcık salatalığa benzeyen yaprakları olan ve yeşilin değişik tonlarını gösteren bir varyete.

Peyzajda Kullanımı: Farfugium japonicum, bahçe peyzajı ve saksıda kullanılan bir süs bitkisidir. Ilıman ve sıcak iklim bölgelerinde, açık gölge alanlarda, akarsu, havuz, göl kenarlarında ve sulak alan bahçelerinde kullanıldığında, büyük, koyu yeşil, yuvarlak yaprakları ile bulunduğu mekâna güzel, çarpıcı bir renk katar. Dikkati çekmek için bulunduğu yerlere grup veya gruplar halinde dikilmelidir. Geniş alanlarda sık dikilip yer örtücü olarak kullanılabildiği gibi, süs çalıları önünde bir bordür yapmak için veya büyük ağaçların altını kapatmak için de kullanılmaktadır.

Eğrelti otu, hosta veya haseki küpesi gibi gölge bitkileri ile güzel bir kombinasyon oluşturur. Alacalı kültürleri, gölge bahçelerdeki koyuluğu kırmak için kullanılmaktadır. Bitki aynı zamanda saksı için iyi bir seçimdir.

Leopard Bitkisi, kanser yapıcı özelliği olan pyrrolizidine alkaloidlerini içermektedir.