Erika’lar,
Avrupa, Afrika, Batı ve Orta Asya’da bulunan, 700 den
fazla türü kapsayan bir cinsdir. Genelde ılıman iklim
bitkileri olan Erika’lar, Afrika ve Asya’da,
tropik ve subtropik bölgeler dışında bulunmaktadırlar.
Erika’ların bazıları küçük, bazıları da ağaç
yüksekliğine erişebilen çalılardır.
Erika’ların
çoğu Güney Afrika kökenlidir, bunlar genelde uzun
tubüler çiçekleri ile gösterişli, ancak dona fazla
dayanıklı olmayan türlerdir. Avrupa kökenli olanlar ise
pembe-beyaz renklidir, çiçeklerinin çok gösterişli
olmamasına karşın, kış şartlarına ve dona daha
dayanıklılardır.
Burada ülkemizde doğal olarak bulunan iki Erika
türünden bahsedeceğiz. Bu iki türün arasındaki en önemli
farklılık, Erica arborea’nın ağaç gibi
boylanması ve ilkbaharda çiçek açmasına karşın,
Erica manipuliflora’nın boyunun 1 metreyi
geçmeyip çiçeklerini sonbaharda açmasıdır.
Türkçe de her iki tür için de aynı ad
kullanılmaktadır.
SÜPÜRGE
OTU, PÜREN: Erica arborea.
Yaprakları 3–7 mm boyunda ince iğne şeklindedir. Yaprak
ucu künt, alt yüzü derin çizgili, kısa saplıdır. Bunlar
sürgünlere 3-4'lü çevrel dizilmişlerdir. Kısa yan
dallarda açan beyaz renkli güzel kokulu çiçekler 20–40
cm uzunluğunda salkım halinde kurul oluştururlar. Taç
yaprak beyaz renkli, çan şeklinde, 4 mm uzunluğundadır.
Kapsül meyve oval, tohumlar çok küçüktür. Çiçeklerini
ilkbahar aylarında açmaktadır.
Bitki 3–4 m ye kadar boylanır, Ekvatoral Afrika’da nemli
dağlar üzerinde bulunan Erica Arborea’ların
6 metreye kadar boylu olanları rapor edilmiştir. Dona
dayanıklı olan bu tür Süpürge Otu, Kanarya
Adalarından, tüm Akdeniz Kıyıları, İran, Arap
Yarımadası, Ethopya ve Ekvotoral Afrika’ya kadar dağılım
gösterir.
SÜPÜRGE OTU, PÜREN: Erica manipuliflora:
1 metre boylanabilen ve yanlara yapılım gösteren çalı
formunda bir erika türüdür. Anavatanı Doğu Akdeniz’dir,
ülkemizin Ege ve Akdeniz sahil kuşağında özellikle çam
ormanları altı veya yanında bulunmaktadır. Yaprakları
3-7mm, ince, iğne şeklinde, sivri uçlu ve koyu yeşil
renktedir. Gül pembesi renkteki çiçekleri, yaz sonu
açmaya başlar ve sonbaharda devam eder. Çiçekler boru ve
çan şeklinde olup 10 cm uzunluğunda salkım oluştururlar.
Dona dayanıklıdır.
Her
iki türün ortak istekleri, bol güneş, asidik veya nötral,
iyi drenajlı bir ortamdır. Alkali ortamdan ve hayvan
gübresinden hoşlanmazlar. Üretimleri tohumdan veya yaz
sonunda alınan çeliklerle yapılır. |