|
Ülkemizde
"Cennet Kuşu Çiçeği" veya "Turna Gagası"
olarak bilinen Starliçe, Strelitziaceae ailesine dahildir.
Bu bitkinin bilimsel adı Strelitzia regina dır. Ancak ailede
"Turna Gagası" dışında ülkemizde fazla tanınmayan
4 tür bitki daha bulunmaktadır. Yaprak dökmeyen, çok yıllık,
kardeşlenme yapan bu bitkiler, Güney Afrika'nın açık otlakları
veya nehir kıyılarında bulunurlar.
Merkezimizde bulunan 4 tür starliçenin 3 türü ülkemizde
ilk üretimdir.
|
STRELİTZİA
REGİNA
- STARLİÇE
Ülkemizde
starliçe adı ile tanınan ve en pahalı kesme çiçek olarak pazarlanan
bu bitki tohumdan üretildiği gibi, kardeşlenme ile de çoğalır.
Çalı formunda bir bitkidir. Yaprakları uzun eliptikdir, bitki
1-1.5 metre boylanabilir. Her yıl kardeşlenme ile çoğalıp,
tek bir bitkiden gruplar oluşur. Tohumdan üretildiği zaman
çiçek açması için en az dört yıl gerekir. Fazla dona dayanıklı
değildir, ancak kısa süreli, -4 C dereceye kadar dayanmaktadır.
Olağanüstü güzel kuş başını andıran çiçekleri,
turuncu ve mavi renktedir. Bugün dünyanın Akdeniz İklimine
sahip bölgelerinde (Kaliforniya, Güney Avustralya, Akdeniz
ülkeleri) dış mekan süs bitkisi olarak yetiştirilmektedir.
Tropik ve subtropik iklim bölgelerine de uyum sağlayabilmektedir.
Los Angeles kentinin amblem çiçeğidir. Kesme çiçek olarak
Kanarya Adalarında geniş alanlarda yetiştirilmekte ve önemli
bir döviz kaynağı oluşturmaktadır. Ülkemizde az olarak Yalova,
İzmir ve Antalya yörelerinde sera altında yetiştirilmektedir.
Starliçenin sosyal olarak da önemi vardır. Erkeklere takdim
edilen çiçek olarak bilinmektedir. Dünya spor yarışmalarında,
genelde erkek sporculara verilirken gördüğümüz çiçektir.
Tohumdan veya kardeşlerin ayrılması ile üretilir.
Ancak yeni tesis edilecek seralarda, tohumdan üretilen fideler
tercih edilmelidir. Genelde ilk ve sonbaharda çiçek açmaktadır.
|
|
STRELİTZİA
JUNCEA - CÜCE STARLİÇE
Bodur starliçe olarak bilinen bir bitkidir,
ancak bodur tanımı çok doğru değildir, çünkü yaprakları, dolayısı
ile boyu uzundur.. Türkiye'de ilk defa, ülkemize yeni türlerin
kazandırılması uğraşını yürüten, Palmiye Merkezi tarafından
üretilmiştir. Bu türün çiçekleri aynı olmakla birlikte, yapraklar
çok incelmiş ve adeta kılıç şeklini almıştır. Kardeşlenme
ile bir koloni oluşturan bitkilerin çiçekleri, ince yapraklar
arasında bir renk cümbüşü sergilerler.
|
|
STRELİTZİA NİCOLAİ
- DEV STARLİÇE
Natal'in Dev Muzu, Dev Cennet Kuşu Çiçeği olarak bilinen bu
bitkinin boyu, diğer starliçeler gibi 1.5metre altında değildir.
Boyları 8-10 metreye kadar uzar.
Bunlar da ailenin diğer üyeleri gibi kardeşlenme gösterirler.
Her bir yaprağın uzunluğu 1 metreyi bulur, yaprak sapları
da 2 metre kadar uzunluktadır. Zamanla bir gövde oluştururlar.
Çiçekleri 45 cm uzunluğunda, kalın bir kuş gagası şeklinde,
renkleri kirli beyaz-gri renktedir. Çiçek sapları, pambe-yeşildir,
bir sapta 1-3 çiçek olabilir. Genelde yazın çiçek açmaktadırlar.
Dev starliçeler de diğerleri gibi tohum veya kardeşlerin ayrılması
ile üretilirler. |
|
|
STRELİTZİA
REGİNA GOLD
-
ALTIN STARLİÇE
Güney Afrika Cumhuriyeti'ndeki Kirstenbosch
Botanik Bahçesinde 90 lı yıllarda kültürü yapılan ve daha
sonra tohumları satışa sunulan yeni Starliçe türününde çiçek
rengi turuncu yerine altın sarısı ve mavidir. 1996 yılı Kirstenbosch
tohum katoloğunda Strelitzia regina Kirstenbosch Gold adı
ile, tanesi 1 Amerikan dolarından satılan ve altında ABD ne
satılamaz yazısı bulunan bu tohumların çimlendirilmesi özel
yöntem gerektirmektedir. 1997 katoloğunda bitkinin adı Kirstenbosch
Altını yerine "Mandela Altını" olarak değiştirilmiştir.
Altın Starliçe, her yıl Londra'da düzenlenen
ve dünyanın en büyük çiçek fuarlarından olan Chelsea Bitki
Fuarında 1998 yılında Güney Afrika ekibine altın madalya kazandırmıştır.
İngiltere Kraliçesi II. Elizabeth'in Fuarda büyük ilgi gösterdiği
Altın Starliçe, basında da ilgi kaynağı olmuştur.
Altın Starliçe ülkemizde ilk defa Merkezimiz
tarafından üretilmiş, özel bakımla 1999 yılında ilk çiçeğini
açmıştır.
|
|
|
Muzlar genelde
Güney-Doğu Asya da doğal olarak bulunan, meyveleri yenen
bitkilerdir. Doğal muzlar arasında hibridleme çalışmaları ile çok
çeşitli kültürler üretilmiştir. Musa paradisiaca bunlardandır.
Merkezimizde Musa paradisiaca dışında birçok tür süs muzu
üretilmektedir. |
|
|
Üretimde olan
muz türlerimiz:
Musa
paradisiaca
Musa
sikkimensis red tiger
Musa velutina
Musa spp.
Helen’s hybrid
Ensete ventricosum maurellii
(Musa ensete)
Ensete sp. (Kluay
Pa/Thailand)
Musella
lasiocarpa
Musa ornata
|
|
|
|
SÜS MUZU Musa ornata
Musa
ornata'nın kökü, -(10-12)C derece dona dayanıklıdır.
Vatanı Hindistan ve Miyenmar (eski adı Burma) dır. Boyu 250-300cm'yi geçmeyen,
hızlı büyüyen ve bol kardeşlenme gösteren bir türdür. Koyu yeşil
renkli, üzerlerinde kahverengi çizgi ve lekeler bulunan ince ve
zarif yaprakları, 150-180cm e ulaşır.Uzun sap üzerindeki çiçekleri
sarı-turuncu, çiçeği saran kılıf ise gül pembesi renktedir.
Çiçekler uzun süre açmaya devam eder, tozlaşmadan sonra ufak
meyvelere dönüşürler. Çiçekler, tropik çiçek düzenlemelerinde
kesme çiçek olarak da kullanılmaktadır.
Diğer muzlar gibi, bol humuslu, geçirgen toprağı ve bol güneşi
severler. Meyve oluşturması için birden fazla fidanın dikilmesi
önerilir. Üretimleri tohum veya kardeşlerin ayrılması ile yapılır.
Don olan bölgelerde, kışın kökleri malç (tercihan, koyun, keçi
gübresi) ile korunmalıdır. |
Muz Palmİyesİ
Ravenala madagascarinesis
Madagaskar
Adası kökenli, tropiklerin en güzel ağaçlarından biri olan bu
bitki, aslında ne muz, ne de palmiyedir. İngilizler tarafından
Travellers Palm (Seyyahların Palmiyesi) adı verilmesinin nedeni,
tropiklerde keşifte bulunan ilk Avrupalıların, yolculukları
sırasında, bu bitkinin geniş yapraklarında biriken suyu, içme suyu
olarak kullanmalarındandır.
Ülkemizde ilk
defa 1995 yılında, Palmiye Merkezi seralarında üretilmiştir.
Seralarda ve kış bahçelerinde yaşayan örnekleri varsa da, dış
mekanda yaşayan örneğinin olup olmadığını bilmemekteyiz.
Üretimimizden, Marmaris’te bir otelin iç avlu konumundaki
bahçesine dikilen bir örnek iki kış geçirmiş, yaprak uzunlukları 3
metreyi bulmuştur. Ancak bu bitki, yerinin değiştirilmesi sonucu
ölmüştür.
Uzun bir aradan
sonra 2005 yılında, kış bahçeleri için Ravenala üretimine tekrar
başlanmıştır.
|
|
|