banner
anasayfa
ayinbitkisi
arsiv
bos1
baglantilar
iletisim
kitap
palmiye böceði
basýnda
siteyioneriniz
ulasim
intro

ERICA ARBOREA - ERICA MANIPULIFLORA-SÜPÜRGE OTU, PÜREN



Erika’lar, Avrupa, Afrika,  Batı ve Orta Asya’da bulunan, 700 den fazla türü kapsayan bir cinsdir. Genelde ılıman iklim bitkileri olan Erika’lar, Afrika ve Asya’da, tropik ve subtropik bölgeler dışında bulunmaktadırlar. Erika’ların bazıları küçük, bazıları da ağaç yüksekliğine erişebilen çalılardır.
Erika’ların çoğu Güney Afrika kökenlidir, bunlar genelde uzun tubüler çiçekleri ile gösterişli, ancak dona fazla dayanıklı olmayan türlerdir. Avrupa kökenli olanlar ise pembe-beyaz renklidir, çiçeklerinin çok gösterişli olmamasına karşın, kış şartlarına ve dona daha dayanıklılardır.
Burada ülkemizde doğal olarak bulunan iki Erika türünden bahsedeceğiz. Bu iki türün arasındaki en önemli farklılık, Erica arborea’nın ağaç gibi boylanması ve ilkbaharda çiçek açmasına karşın, Erica manipuliflora’nın boyunun 1 metreyi geçmeyip çiçeklerini sonbaharda açmasıdır. Türkçe de her iki tür için de aynı ad kullanılmaktadır.


SÜPÜRGE OTU, PÜREN: Erica arborea. Yaprakları 3–7 mm boyunda ince iğne şeklindedir. Yaprak ucu künt, alt yüzü derin çizgili, kısa saplıdır. Bunlar sürgünlere 3-4'lü çevrel dizilmişlerdir. Kısa yan dallarda açan beyaz renkli güzel kokulu çiçekler 20–40 cm uzunluğunda salkım halinde kurul oluştururlar. Taç yaprak beyaz renkli, çan şeklinde, 4 mm uzunluğundadır. Kapsül meyve oval, tohumlar çok küçüktür. Çiçeklerini ilkbahar aylarında açmaktadır.

Bitki 3–4 m ye kadar boylanır, Ekvatoral Afrika’da nemli dağlar üzerinde bulunan Erica Arborea’ların 6 metreye kadar boylu olanları rapor edilmiştir. Dona dayanıklı olan bu tür Süpürge Otu, Kanarya Adalarından, tüm Akdeniz Kıyıları, İran, Arap Yarımadası, Ethopya ve Ekvotoral Afrika’ya kadar dağılım gösterir.
SÜPÜRGE OTU, PÜREN: Erica manipuliflora: 1 metre boylanabilen ve yanlara yapılım gösteren çalı formunda bir erika türüdür. Anavatanı Doğu Akdeniz’dir, ülkemizin Ege ve Akdeniz sahil kuşağında özellikle çam ormanları altı veya yanında bulunmaktadır. Yaprakları 3-7mm, ince, iğne şeklinde, sivri uçlu ve koyu yeşil renktedir. Gül pembesi renkteki çiçekleri, yaz sonu açmaya başlar ve sonbaharda devam eder. Çiçekler boru ve çan şeklinde olup 10 cm uzunluğunda salkım oluştururlar. Dona dayanıklıdır.
Her iki türün ortak istekleri, bol güneş, asidik veya nötral, iyi drenajlı bir ortamdır. Alkali ortamdan ve hayvan gübresinden hoşlanmazlar. Üretimleri tohumdan veya yaz sonunda alınan çeliklerle yapılır.